این اورسلا برنز هست. او اولین مدیرعامل زن آفریقایی-آمریکایی شرکت Fortune 500 — از مجموعه‌ی زیراکس است. او با ظاهر منحصر به فردش شناخته می شود، همون چیزی که این جا می‌بینین. یک مدل موی کوتاه، مرتب، و آراسته آفریقایی. خانم برنز همان چیزی است که ما دوست داریم بهش بگیم “دختر طبیعی.” او دارد راه را هموار می‌کند و نشان می‌دهد که چه چیزی امکان پذیر است برای زنان آفریقایی-آمریکایی که به دنبال بالا رفتن از نردبان شرکت های بزرگ هستند، و کماکان می خواهند مدل موی طبیعی داشته باشند.
ارت ای. مورگان و مادام سی‌جی واکر از پیش‌گامان صنعت زیبایی و مراقبت از موی سیاه پوستان در اوایل دهه‌ی ۹۰ میلادی بودن. شهرت آنها بیشتر به خاطر اختراع نوعی کرم های مو با ترکیب شیمیایی و اتوهای صاف‌کننده‌ی مو است که طراحی شدن برای اینکه به طور دائم یا نیمه دائم بافت موی سیاه پوستان رو تغییر بدهند. اغلب وقتی به پیشینه‌ی سیاه پوستان در آمریکا فکر می‌کنیم، به اعمال زشت و شنیع و ناعدالتی‌های بسیاری که به به عنوان انسان‌های رنگین پوست به خاطر رنگ پوست‌شون اعمال شده فکر کنیم، در حالیکه در واقع، در آمریکای پس از جنگ داخلی، شکل موی یک زن یا مرد آمریکایی آفریقایی تبار به عنوان شناخته شده‌ترین مشخصه در وضعیت یک سیاه پوست حتی بیشتر از رنگ پوست‌شان بوده است. بنابراین قبل از به وجود امدن این کالاهای صنعت چند میلیون دلاری محصولات مراقبت از مو ، وابستگی به ابزار و محصولات، از قبیل کرم‌های صاف کننده‌ی مو و اتوهای مو، بیشتر برای بقا و پیش رفتن به عنوان یک نژاد در آمریکای پس از دوران برده‌داری بوده است.
طی سال‌ها، ما به این ایده خو گرفتیم که موی صاف‌تر و بلندتر به معنای موی بهتر و زیباترهست و از نظر فرهنگی دچار وسواس شدیم با این ایده‌ای که دوست داریم به آن بگویم داشتن … “موی زیبا.” در اصل این منطق میشود گفت: هرچه شکل فر مو لخت تر باشد، موی بهتر و زیباتری است و ما اجازه دادیم که این ایده‌های نهادینه شده نوعی حس سلسله مراتبی کاذب ایجاد کنند، که معین می‌کنند چه نوع مویی به عنوان موی خوب و زیبا تعریف می‌شه و چه چیزی تعریف نمی‌شود. از ان بدتر ما اجازه دادیم که این ایدئولوژی‌های غلط به درک و دریافت ما از خودمان هم رسوخ کنند، آنها امروزه هنوز هویت اجتماعی ما را به عنوان زنان قرن 21 آلوده می‌کنند.
خب ما چه کردیم؟ ما هر شش تا هشت هفته به آرایشگاه رفتیم، بدون استثنا، تا پوست سرمان را در معرض داروهای صاف کننده قوی قرار بدهیم و از سنین خیلی پایین این کار را شروع کردیم — گاهی هشت ساله، ده ساله — که منجر می‌شد به ریزش مو، کچلی موضعی، و گاهی حتی سوختگی کف سر شد. ما موهایمان را در معرض حرارتی حدود ۲۰۰ درجه سانتی‌گراد یا بالاتر قرار می‌دیم، تقریبا هر روز، برای اینکه موهایی صاف داشته باشیم. یا اینکه موهامون را با کلاه گیس و موی مصنوعی می‌پوشانیم، تا فقط به ریشه‌ی موهامون اجازه بدیم پنهانی نفسی بکشن، جایی که هیچ‌کس نمی‌داند واقعا آن زیر چه خبرهایی هست.
ما این کارها رو در اجتماع خودمان در پیش گرفتیم، و بنابراین جای تعجب نداره که چرا امروز تصور ایده‌آل و عادی ما از یک زن حرفه‌ای، به ویژه در دنیای تبلیغاتی، بیشتر شبیه به این تصویره، به جای اینکه شبیه تصویر واقعی خودش باشد.
سپتامبر امسال، یک دادگاه ایالتی حکمی صادر کرد مبنی بر قانونی بودن تبعیض استخدامی علیه کارمندانی که مویشان را به سبک آفریقایی بافته اند. در این پرونده، مدیر استخدامی شرکت موبایل، آلاباما در اظهارات ثبت شده‌ش می‌گوید، “من نمی‌گم که موهای تو نامرتب و شلخته است، اما … می‌دانید که منظورم چیست.” خب، منظورش چه چیزی بود؟ آیا فکر می‌کرد اون‌ها زشت هستن؟ یا این که به نظرش آنها زیادی آفریقایی محور بودند؟ و یا برای سلیقه‌ی او ظاهرشان کمی زیادی به طرف سیاه پوستان بود. یا شاید هم مساله متکی به ارزش و سبک آفریقایی بودن نیست، و موضوع فقط یک کم زیادی “شهری” بودن برای یک محیط حرفه‌ای بوده . شاید نگرانی واقعی او از این بوده که اون‌ها “ترسناک“به نظر می‌امدن و باعث ترس مشتری‌ها شده و زمینه مراجعه کنندگان‌شان می شد. تمام این لغات اون‌هایی هستن که اغلب مرتبط دانسته می شوند با عیب و عاری که به مدل‌های طبیعی مو وارد است. و این … این باید عوض بشه.
در سال ۲۰۱۳، یک روزنامه متعلق به سفیدپوستان، چاپ مرکز راهبردی همگرایی دیلویت روی سه هزار نفر در حول محور نحوه پوشش در محل کار، بر مبنای ظاهر، مدافعه، وابستگی و همکاری سمت های مدیریت اجرایی تحقیق کرد. وقتی پوشش بر اساس ظاهر را در نظر می گیریم، این تحقیق نشان داده است که از مجموع شرکت کنندگانی که به این پوشش بر مبنای ظاهر اقرار کرده بودن، ۸۲ درصد گفتند این موضوع از کمی تا بسیار، برای پیشرفت حرفه ای آنان اهمیت دارد.
ولی امروزه بیشتر زنان آفریقایی-آمریکایی که ما هنوز به چشم رهبر، بت، و الگو نگاهشان می کنیم، همچنان به مدل موی صاف متمایل هستند. حالا، ممکن است دلیلش این باشه که دلشان می خواهد و این حالتی است که بهترین حس را نسبت به خود دارند ولی فقط شاید اینگونه باشد.
ولی احتمال فراوان اینطور است که بخشی از آنها احساس کرده اند که مجبورند تا به درجه ای از موفقیت برسند که امروز به دست آورده اند.
یک جنبش موی طبیعی در حال حاضر در حال گسترش در کشور آمریکاست و همین‌طور در نقاطی از اروپا. میلیون‌ها زن دارند دست به این تجربه می زنند که تغییر به سمت موی طبیعی چه جوری هست، و موهایی را که سال های سال خشک و آسیب‌دیده شده اند کوتاه می کنند تا فرهای طبیعی موهایشان احیا شود من اینها را می‌دانم چون خودم مدافع و سفیر این جنبش برای حدود سه سال گذشته بوده ام. بعد از ۲۷ سال استفاده از مواد شیمیایی تند و حرارت بیش از حد، موهای من داشت علائم شدید آسیب را بروز می‌داد. داشت از بین می رفت. نازک می‌شد، و بسیار خشک و شکننده شده بود. تمام آن سال‌ها که به دنبال تصویر متعارف از زیبایی بودم، و قبل‌تر با هم دیدیم بالاخره داشت عواقبش را نشان می‌داد. من می‌خواستم برای این مساله کاری بکنم، بنابراین شروع کردم به کاری که اسمش را گذاشتم «چالش نه به حرارت» که در آن استفاده از ابزارهای حرارتی روی موهایم را برای شش ماه متوقف می کنم و مثل یک جوان خوب، آن را روی شبکه‌های اجتماعی ثبت کردم.
در آن روز با اکراه هفت تا ده سانت از موهای عزیزم را بریدم درگیری‌هایم برای یادگرفتن این مدل‌های طبیعی مو را ثبت کردم، و همین‌طور برای پذیرش اینکه فکر کنم که واقعا قشنگ است و آغاز تغییر آرام بافت موهایم را ثبت کردم.
با به اشتراک گذاشتن همگانی این مسیر، فهمیدم که تنها زنی نیستم که داره این سختی‌ها را می‌گذراند و در واقع هزاران هزار زن دیگر هستند که دلشان می‌خواد همین کار را بکنند. زنانی که با من ارتباط برقرار می‌کنند و می گویند “شایِن، فلان مدل موی طبیعی که فلان روزت را چطور درست کرده بودی؟ استفاده از چه محصولات جدیدی را شروع کردی که ممکنه برای بافت موی من هم کمی بهتر باشه؟ همینطوری که داره شروع می‌کنه به تغییر کردن؟” یا، “چه کارهای طبیعی روزانه ای هست که باید برای احیای آرام سلامت موهایم انجام دهم ؟» ولی در عین حال فهمیدم که زنان فراوانی هستند که تردید بسیار زیادی برای برداشتن اولین قدم دارند چون ترس فلجشان کرده بود. ترس از ناشناخته‌ها ،از اینکه چه شکلی خواهند شد؟ با این مدل‌های موی طبیعی نسبت به خودشون چه احساسی خواهند داشت؟ و از همه مهم‌تر، نظر دیگران چه خواهد بود؟
طی سه سال گذشته، و طی مکالمه‌های فراوانی که با دوستان خودم داشتم و همین‌طور با غریبه‌هایی از سرتاسر جهان، چیزهای خیلی مهمی یاد گرفتم در مورد اینکه زنان آفریقایی-آمریکایی چطور با موهایشان شناخته می شوند. بنابراین وقتی به عقب برمی‌گردم و به آن مدیر استخدامی شرکت موبایل در آلاباما فکر می‌کنم، می گویم، “راستش، نه. نمی دانیم منظورت چیست.” ولی چیزهایی هست که خوب می دانیم. می‌دانیم که وقتی زن سیاه پوست عشق خود به موی طبیعی‌شان را بپذیرند، این موضوع کمک می‌کند به بی‌اثر کردن نسل‌ها موعظه مبنی بر اینکه یک سیاهپوست در وضعیت طبیعی خود زیبا نیست، چیزی باید پنهان شود، یا پوشانده شود. می دانیم که زنان سیاه پوست فردیت خود را بیان می کنند، و احساس توانمندی را تجربه می کنند از طریق تجربه دائم مدل طبیعی مو. و ما همچنین می دانیم وقتی از ما دعوت می شود که در محیط کار مدل موی طبیعی خود را داشته باشیم، این باور که ما به شکل منحصربه‌فردی ارزشمند هستیم، تقویت میشود و در نتیجه به شکوفایی و پیشرفت حرفه‌ای ما کمک میشود.
نکته آخر، در زمان تنش‌های نژادی و اجتماعی، پذیرش این جنبش و جنبش‌هایی از این دست به ما کمک می‌کنه به مرزهای وضع موجود غلبه کنیم. پس وقتی زنی را با موی بافته و یا موهای کاملا فر که پشت‌ش ریخته می بینید، یا متوجه همکارتان می شوید که دیگر برای سرکار آمدن موهایش را صاف نمی کند سراغش بروید تا از او تعریف کنید و بپرسید که آیا می توانید به موهایش دست بزنید.
حقیقتا تقدیرش کنید . تشویقش کنید. اصلا اگر احساس راحتی می کنید به او بگویید «بزن قَدش.» چون این چیزی فراتر از یک مدل مو است. مسئله عشق به خود و عزت نفس است. مسئله شجاع بودن است تا زیر فشار انتظارات دیگران خم نشوید و دانستن اینکه تصمیم به فاصله گرفتن از هنجارها آنچه ما هستیم را تعریف نمی‌کند، بلکه آنچه هستیم را فاش می کند.
و بالاخره، شجاع بودن آسان تر است وقتی بتوانیم روی شفقت دیگران حساب کنیم. پس از امروز به بعد، امیدوارم بتوانیم روی شما حساب کنیم. جدید ترین محصولات آرایش و زیبایی مو و مراقبت مو را با تنوع بالای محصولی و مارک , در سایت فروشگاهی دوتایی دات کام جست و جو به صورت تکی و عمده با تخفیف های استثنایی خریداری کنید.
